Wróciłam z urlopu. A na urlopie, jak zawsze w chwilach nadmiaru czasu wolnego, mam myśli, na które go brak w dniach pracy. Myślałam o tym jakim jestem życiowym szczęściarzem, bo mam jak mam, jak lubię i chcę mieć. Nie układałam tych myśli w jakiś porządek w sensie ich ważności, ale ciekawa jestem czy też zdarzają ci się takie małe, życiowe podsumowania. A może tak cię wkręciło robienie kariery, że na takie „rzewne” treści brakuje już czasu? Ale skoro to czytasz, bo przecież nie musisz, to pewno takie myśli miewasz. Nie wymagam byś się zgadzał z tym rankingiem ważności. Zrób swój. A dla mnie ważne jest że:
- wiem, że nie wiem wszystkiego i nie obawiam się powiedzieć o tym głośno,
- robię to co się lubię i zazwyczaj pracuję z zapałem,
- nie mam od 17 lat szefa,
- mam kogoś, z kim rozumiem się bez słów,
- umiem się śmiać do łez,
- nie mam w życiu poczucia bezsensu,
- czasem podejmuję decyzję, która wokoło wszystkim wyda się irracjonalna, ale mnie nie. I jak się w rezultacie okazuje, to ja mam rację.
- zarabiam godnie, ale w kwestii kasy mam dno,
- mam ładny widok z okna i lubię miejsce, w którym mieszkam,
- mam plany i wersję A, B, C, D, i E na swoją przyszłość,
- wzruszam się w teatrze, kinie, przy muzyce,
- nie spóźniam się,
- akceptuję zmiany i wciąż się czegoś uczę,
- nie przejmuję się ludzką zazdrością, ale biorę pod uwagę innych, nie kłócę się o politykę,
- marzę.
Lista nie jest pełna i każdego dnia różnił by ją jakiś szczegół. A jak mnie zechcesz spytać: po co mam tworzyć taką listę, do czego mi się przyda? Odpowiem Ci prosto: żeby zauważyć, że to co ważne nie jest przedmiotem.